Jak pomóc dziecku znaleźć i wybrać właściwy przykład do naśladowania?

 Czy nam się to podoba, czy nie, rodzice są pierwszymi wzorami do naśladowania. Dlatego tak bardzo w naszych rozmowach kładę nacisk na wychowanie przede wszystkim siebie, a nie własnego dziecka. Tak, fizjologicznie rodzice rodzą dziecko. Ale dziecko rodzi rodziców - nie w sensie dosłownym, metaforycznym. Ale pomyśl proszę o tym stwierdzeniu - dziecko rodzi rodziców!

Mama i tata są pierwszymi osobami i wzorami do naśladowania dla dziecka

Jako psycholog, moi rodzice często pytają mnie w poradnictwie psychologicznym, jak stać się dobrym przykładem do naśladowania? W odpowiedzi zazwyczaj retorycznie odpowiadam - jesteś tym wzorem do naśladowania od momentu poczęcia dziecka. Nie narodziny, ale poczęcie. Nauka od dawna udowadnia, że ​​w okresie prenatalnym, czyli w łonie matki, dziecko czuje, przeżywa, słyszy i naśladuje uczucia i emocje swoich rodziców. W łonie dziecko i jego matka śmieją się, płaczą, radują się i cierpią. Dlatego tak ważna jest świadomość i odpowiedzialność matki w czasie ciąży. W końcu jest już mamą, jest już miejscem fizycznego, psychicznego i duchowego rozwoju swojego dziecka.

Już jesteś przykładem do naśladowania. Za każdym razem, gdy coś mówisz, podejmujesz określone działanie lub reagujesz na kogoś lub na coś, Twoje dziecko obserwuje Twoje zachowanie. W ten sposób dzieci zdobywają umiejętności językowe iw rezultacie zaczynają mówić. Przedszkolaki uważnie obserwują swoich rodziców, gdy chwytają i sprawdzają, jak działają relacje międzyludzkie. Nawet nastolatki badają wszystkie twoje reakcje, od relacji po stosunek do stresu i frustracji zawodowej.

«Dzieci nie potrzebują lekcji wychowania, ale przykładów.» Joseph Joubert

Czy rodzice powinni być „idealni”?

„Ucz przez przykład” to prawdopodobnie najlepsza, najprostsza i najbardziej wszechstronna rada dotycząca wychowywania dzieci. Ale nie jest to łatwe, ponieważ każdy z nas ma dni, kiedy rozmawiamy z członkami rodziny na wysokim tonie lub może powiedzieć rzeczy, których później będziemy żałować. Rzeczywistość jest taka, że ​​nikt z nas nie jest doskonały i na pewno czasami będziemy robić rzeczy, których nasze dziecko nie powinno słyszeć ani nie widzieć.

Działania rodziców po pomyłce są tak samo ważne, jak Twoje początkowe działania. W końcu takie sytuacje pozwalają nam wykazać się tak ważnymi cechami, jak umiejętność wybaczania, pokora i empatia. Dlatego następnym razem, gdy ustanowisz niezbyt wzorowy wzór do naśladowania, poświęć chwilę, aby cofnąć się o krok i porozmawiać z dzieckiem o tym, co się stało. Jeśli powiesz coś złego swojemu współmałżonkowi, upewnij się, że dzieci usłyszą twoje przeprosiny i konstruktywnie omówią ten incydent.

Nie ma znaczenia, czy uczysz swoje dziecko mówienia, czy szukasz konstruktywnych sposobów komunikowania się z nastoletnim synem, twój dobry przykład jest najskuteczniejszym sposobem ujawnienia dzieciom tego, co w nich najlepsze. Powinieneś być przykładem do naśladowania we wszystkich codziennych sytuacjach, których twoje dziecko jest świadkiem. Dlatego uważnie analizuj wszystko, co jej codziennie demonstrujesz swoim przykładem.

Oto kilka wskazówek, jak dawać dziecku dobry przykład

1. Okazuj szacunek innym i sobie

Pomyśl o tym, jak mówisz o swoich przyjaciołach, rodzinie, sąsiadach, a nawet o sobie. Uśmiechnąłbyś się do sprzedawcy w sklepie lub przytrzymałbyś drzwi sąsiadowi na werandzie? Twoje dziecko uczy się traktować innych ludzi i różne instytucje, obserwując Twoje zachowanie. Obejmuje to twój stosunek do szkoły, więc bądź mądry i rozważny podczas omawiania kolegów z klasy, nauczycieli lub administracji szkolnej twojego dziecka.

Dziecko otrzymuje również od Ciebie sygnały dotyczące Twojej samooceny. Poczucie własnej wartości jest przewodnikiem dla dziecka, jak traktować z miłością i szacunkiem dla jego „ja” fizycznego i duchowego. Szanuj siebie, a dziecko pójdzie za twoim przykładem.

2. Ćwicz pozytywne umiejętności komunikacyjne

Chcesz, aby Twoje dziecko więcej z Tobą rozmawiało? Albo że powinna mówić spokojnie, a nie krzyczeć? Przeanalizuj, jak i jakimi słowami rozmawiasz: czy możesz ranić słowem, krytykować lub potępiać, nawet jeśli nie dotyczy to twoich dzieci? Jeśli jasno pokażesz, jak negatywna, niegrzeczna i uwłaczająca może być Twoja mowa, dziecko z pewnością pójdzie za Twoim negatywnym przykładem.

Słuchaj dziecka bez przerwy. Porozmawiaj z nią z wielkim szacunkiem i uwagą. W ten sposób nauczysz ją, jak postępować podobnie w stosunku do Ciebie.

3. Bądź optymistą

Czy Twoje dziecko jest pewne, że na pewno nie zda testu, zostanie wykluczone z drużyny sportowej lub pokłóci się z koleżanką? Cóż, przyjrzyj się bliżej nastrojowi swojej rodziny. Czy koncentrujesz się na pozytywnej stronie życia? Może w Twoim domu rodzi się negatywny pogląd na okoliczności? Następnym razem, gdy popełnisz błąd, na przykład przypalony obiad, pomyśl o swojej reakcji. Nie zapomnijcie się śmiać i radować, bo nagle mieliście okazję zamówić dostawę ulubionej pizzy kurierem lub pójść razem do pobliskiej kawiarni. Często proste (i nie tak dramatyczne) błędy stanowią doskonałą okazję do wymodelowania pożądanego zachowania.

4. Naucz dzieci cenić zdrowie

Czy starasz się zaszczepić swojemu dziecku kulturę zdrowego odżywiania, ruchu lub sprawić, by przestało spędzać tyle czasu przed telewizorem lub gadżetami? Nie oczekuj, że sama sobie z tym poradzi. Jeśli więc chcesz, aby Twoje dziecko uprawiało też sport - zacznij od porannego treningu lub biegania, jeśli nie masz czasu na różne sekcje czy siłownie. Przygotuj zdrowe posiłki nie tylko dla swojego dziecka, ale także dla siebie, a także skróć czas spędzony w gadżecie i zaplanuj wspólne zajęcia na świeżym powietrzu, takie jak spacer po parku czy przejażdżka rowerem.

Dziecko, które widzi rutynę zdrowej mamy lub taty, podświadomie wybiera Twój wzorzec zachowania.

5. Utrzymuj swój gniew pod kontrolą

Czy Twoje dziecko szybko traci kontrolę, wpada w histerię lub często płacze z frustracji? A co z tobą? Właściwe reakcje na stres, złość lub urazę, które demonstrujesz własnym przykładem, mogą być cennym narzędziem dla dziecka zarówno w dzieciństwie, jak iw dorosłości. Żyjemy w społeczeństwie, które zmienia się niezwykle szybko, wymagające i stresujące; w społeczeństwie, w którym gniew jest naturalną reakcją. Następnym razem, gdy napotkasz ten problem, staraj się zachować spokój, weź głęboki oddech i porozmawiaj z dzieckiem. W razie potrzeby porozmawiaj z nią o tym, co spowodowało twój gniew i porozmawiaj o narzędziach, których użyłeś, aby sobie z tym poradzić. Dziecko nauczy się robić krok do tyłu i następnym razem, gdy się zdenerwuje, pomyśli o swoich reakcjach.

Pamiętaj, że uczenie się na przykładzie jest często łatwiejsze i skuteczniejsze niż zmuszanie dzieci do przestrzegania zasad poprzez groźby lub nagrody. Czy matka, która krzyczy na swoje dzieci: „Przestań krzyczeć!”, Może osiągnąć swoje cele edukacyjne, jeśli swoim przykładem nauczy je naśladować zakazane, niepożądane zachowanie?

Wychowywanie dzieci na przykładzie nie oznacza bycia idealnym ojcem lub matką, oznacza to, że nigdy nie zapominasz, że twoje słowa i czyny są powtarzane przez twoje dzieci. I to dobrze, ponieważ rodzice każdego dnia mają szansę pomóc swoim dzieciom stać się godnymi ludźmi.

Na koniec zostawiam do refleksji wybór cytatów, które inspirują nas do bycia lepszymi rodzicami, lepszymi ludźmi do naśladowania

Chcę żyć dzięki dzieciom.

Muhammad Ali

Nie rób z dziecka bożka: kiedy dorośnie, zażąda ofiar.

P. Buast

Nasze dzieci uczą nas, że życie jest wszystkim wokół nas.

Dzieci nie mają przeszłości ani przyszłości, ale w przeciwieństwie do nas, dorosłych, potrafią wykorzystać teraźniejszość.

Labruer

Każde dziecko jest artystą. Trudność polega na tym, aby pozostać artystą wychodzącym z dzieciństwa.

Pablo Picasso

Towarzysze wychowują się znacznie lepiej niż rodzice, bo nie mają litości.

Andre Morua

Rodzice mają najmniejsze szanse wybaczenia swoim dzieciom za wady, które im zaszczepili.

Friedrich Schiller

Dzieci są bardziej jak ich czas niż ich rodzice.

Arabskie przysłowie

Gry dla dzieci w ogóle nie są grami i lepiej jest patrzeć na nie jako na najważniejszy i najbardziej przemyślany zawód tego wieku.

Michel Montaigne

Każdy człowiek z ubóstwa umysłu próbuje wychować innego na swój obraz.

Johann Wolfgang Goethe.

Nie tylko rodzice są przykładem do naśladowania. Cała mikrospołeczność otaczająca nasze dziecko w taki czy inny sposób wpływa na kształtowanie się światopoglądu naszego dziecka. Ale to zależy od rodziców, w jakim środowisku dziecko rośnie i rozwija się. Pamiętaj o swojej odpowiedzialności i głębokim wpływie na rosnącą duszę Twojego dziecka.

Nauczyciel, duchowy mentor, grono przyjaciół, organizacje dziecięce i młodzieżowe, które z Twoim udziałem dziecko może odwiedzać i formować się jako osoba - wszystko to razem daje nieocenione owoce, które z dnia na dzień rosną w dziecku. Dlatego życzę każdemu z was siły i mądrości, aby byli dobrymi rodzicami dla swoich dzieci.

 

Do zobaczenia na moim blogu.

Iryna Zatineyko-Mykhalevych psycholog na https://buki.org.pl/