Wirtualne uzależnienie to problem XXI wieku. Jak zatrzymać się w czasie. Wskazówki od psychologa dziecięcego

Uzależnienie od Internetu to zjawisko, które w ostatnich latach nabrało naprawdę imponującej skali. Jest to szczególnie niebezpieczne dla dzieci i młodzieży, ponieważ znacznie trudniej jest im poradzić sobie z chęcią życia online i zatrzymania się w czasie. Sam Internet nie jest dobry ani zły - to tylko część otaczającego nas świata - pod wieloma względami przydatna i potrzebna. Internet jako niewyczerpane źródło informacji przyciąga dzieci możliwością uczenia się i oglądania wszystkiego. Ciekawe wszystkiego, dziecko stara się uzyskać jak najwięcej: komunikację, gry, kreskówki, rozrywkę - dlatego spędza dużo czasu w cyberprzestrzeni, często w przeciwieństwie do prawdziwego życia.

Wirtualna zależność

Uzależnieniu od Internetu towarzyszy odchylenie w zachowaniu, w którym dochodzi do zaburzenia poczucia rzeczywistości, utraty poczucia czasu i krytycznego myślenia, ograniczona kontrola nad działaniami. Dziecko staje się mniej aktywne, zaburzony zostaje cykl snu i czuwania.

Istnieje uzależnienie psychiczne i fizyczne. Mechanizm jego powstawania jest bardzo podobny do nikotyny, alkoholu i narkotyków, chociaż nie ma bezpośredniej substancji aktywnej w uzależnieniu od Internetu. Nie jest to uzależnienie chemiczne, ale czysto psychiczne, które wpływa jednak na te same receptory w ośrodkach przyjemności.

Zastępuje kontakty towarzyskie i komunikację z rówieśnikami praktycznie jednostronną komunikacją online. Coraz więcej dzieci przeciwstawia się aktywnym zabawom na świeżym powietrzu grom online, które nie zawsze są nieszkodliwe. Czasami znalezienie nowych informacji jest dosłownie obsesją.

 

Uzależnienie od Internetu jest obecnie obserwowane nawet u dzieci w wieku przedszkolnym.

Zapewne wśród Twoich znajomych będą dzieci, które umiejętnie posługują się tabletem rodziców lub nawet posiadają. To takie wygodne: odwrócić uwagę dziecka, włączając w to edukacyjną kreskówkę lub przydatną grę. Tymczasem, przenosząc funkcje rozrywki i rodzicielstwa na urządzenia elektroniczne, sami rodzice stanowią podstawę przyszłego uzależnienia od Internetu.

Uzależnienie nastolatków od internetu może również wskazywać na występowanie problemów psychologicznych - niezrealizowanej komunikacji, problematycznych relacji w rodzinie, trudności w nauce, z których nastolatek pogrąża się w bardziej udanym wirtualnym życiu.

U każdego dziecka, które uzyskało dostęp do sieci WWW, nie należy diagnozować uzależnienia od Internetu. Współczesne dzieci spędzają trochę czasu w sieci i uzyskują informacje z Internetu. W końcu żyjemy w dobie technologii cyfrowej, a wiele procesów jest naprawdę łatwiejszych i wygodniejszych do wirtualnego wdrożenia.

W naszej rozmowie warto również wspomnieć o fenomenie eskapizmu

Eskapizm - (z angielskiego. Escape - ucieczka; ucieczka, ucieczka) - ucieczka od rzeczywistości, utrata rzeczywistości.

W psychologii i psychiatrii - ważny mechanizm obronny ludzkiej psychiki, charakteryzujący się chęcią uników, ucieczki, ukrycia się przed pozbawionymi radości fizycznymi i psychicznymi aspektami prawdziwego życia w upiornym, fikcyjnym świecie. Może być objawem niektórych zaburzeń psychicznych.

W nieprofesjonalnej naukowej, ale szerszej interpretacji - chęć zanurzenia się jednostki w świat iluzji, fantazji. Również - zachowanie, światopogląd lub styl życia, który zastępuje prawdziwy związek ze światem wyobrażonym.

Jeśli zachowanie dziecka się nie zmieniło, nie pogorszyły się wyniki w szkole, nastrój i samopoczucie są dobre - chyba nie ma powodu do zmartwień.

Kiedy powinieneś się martwić?

• Jeśli Twoje dziecko spędza przy komputerze więcej czasu niż wcześniej (więcej niż 6 godzin tygodniowo);
• Jeśli komunikacja wirtualna stała się dla niej ważniejsza niż komunikacja prawdziwa, tęskni za szkołą, przestaje chodzić na spacery po podwórku itp.;
• Jeśli występują zaburzenia snu, apetyt, zmiana nawyków;
• Jeśli dziecko ma skłonność do częstych wahań nastroju, reaguje nieodpowiednio (agresywnie) na prośby o wyłączenie komputera;
• Jeśli nie można być online, jest niespokojna, przygnębiona, ciągle wspomina o rzeczach „online”;
• Jeśli dziecko nie chce powiedzieć lub nawet ukryć, co robi w Internecie, czego szuka, w co gra.

Trzy formy uzależnienia od Internetu są najbardziej typowe dla dzieci:

1. uzależnienie od hazardu - pasja do gier online;
2. uzależnienie od sieci społecznościowych - zamiłowanie do wirtualnych randek i komunikacji online, ciągła komunikacja na forach, czatach, sieciach społecznościowych w przeciwieństwie do komunikacji na żywo;
3. obsesyjne surfowanie po sieci - chaotyczne przejścia między witrynami bez określonego celu.
   

Jak radzić sobie z wirtualnym uzależnieniem dzieci i jak zapobiegać jego wystąpieniu?

Podobnie jak w przypadku każdej choroby, uzależnieniu od Internetu łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Dlatego najlepiej jest zapobiegać, a mianowicie:

nie pomijać pierwszych etapów znajomości dziecka z Internetem: rozmawiać, wyjaśniać podstawowe zasady życia w sieci, zwracać uwagę na możliwość wykorzystania Sieci do nauki i samorozwoju;

ustal jasne ramy korzystania z Internetu (po prostu staraj się obejść bez ograniczeń - po prostu chcą najbardziej naruszać, lepiej po prostu regulować czas spędzany w Internecie);

nie pomijaj aktywności dziecka w sieciach społecznościowych. I NIE jest konieczne ustalanie śledzenia i całkowitej kontroli - wystarczy „zaprzyjaźnić się”, regularnie przeglądać aktualizacje jej strony, uczestniczyć w dyskusjach. Jesteście nowoczesnymi rodzicami nowoczesnego dziecka;

I oczywiście bardzo ważne jest, aby w życiu dziecka było dużo hobby i zajęć, które zajęłyby jej czas i byłyby naprawdę interesujące. Naucz ją jeździć na rolkach, razem jeździć na rowerze, spacerować razem, czytać książki w hamakach w parku w weekendy, dawać akwarium z rybami, uzupełniać zapas gier planszowych w domu;

zapisz swoje dziecko do klubów kreatywnych i sportowych, popraw język angielski dziecka z korepetytorem - wypełniając puste przestrzenie czasowe, co może być szkodliwe dla nadużywania Internetu przez aktywne zajęcia na żywo. Podróżuj przy najmniejszej okazji - niech wrażenie sprawi prawdziwe życie, a nie wirtualne.

Pamiętajcie, rodzice! Bardzo ważne, ważne jest, aby dziecko mogło rozmawiać z rodzicami o swoich hobby, spotykając się z żywą reakcją i szczerym zainteresowaniem najbliższych - wtedy nie będzie musiało szukać podobnie myślących osób w wirtualnym świecie. Zadbaj o komunikację i emocje dziecka na żywo z rówieśnikami i przyjaciółmi.

Jeśli problem uzależnienia od Internetu już się pojawił - pierwszym i najważniejszym krokiem jest ustanowienie tzw. Kontroli rodzicielskiej. To specjalne oprogramowanie, które pozwala kontrolować, jak długo dziecko siedzi w Internecie, jakie strony odwiedza, co robi. Ponadto programy kontroli rodzicielskiej mogą nie tylko informować rodziców o działaniach dziecka, ale także regulować czas jego pobytu w sieci, blokować określone strony czy ustalać dopuszczalny czas pracy nad nimi.

Zalecenia dla rodziców dotyczące profilaktyki uzależnienia dzieci od Internetu

Ściśle upewnij się, że dziecko spędza więcej czasu na świeżym powietrzu, w towarzystwie rówieśników. Nie zapomnij o zajęciach pozalekcyjnych i hobby. Wówczas ryzyko uzależnienia od internetu będzie znacznie mniejsze.

Jeśli Twoje dziecko ma trudności w komunikowaniu się z rówieśnikami, na przykład z powodu nadmiernej nieśmiałości, pomóż mu nawiązać kontakty, być może z pomocą psychologa. Zaproś do siebie kolegów z klasy, syna lub córkę na zajęcia w grupie teatralnej lub pracowni artystycznej - te zajęcia pomagają wyeliminować kompleksy komunikacyjne.

Nie zapominaj, że rodzice są najlepszym przykładem dla dziecka. Dlatego wyłącz komputer, okaż zainteresowanie komunikacją na żywo i aktywnym spędzaniem czasu z dziećmi w pierwszej kolejności: wybierz się na piknik z całą rodziną, do muzeum lub po prostu odkryj nowe szlaki turystyczne. Szukaj najmniejszej okazji, aby porozmawiać z dzieckiem, spojrzeć mu w oczy, okazywać aprobatę i aprobatę dziecięcych doświadczeń, uczuć, obaw. Żyj emocjonalnie. Będzie to najlepsza profilaktyka uzależnienia od Internetu.

Pracuję z nastolatkami, w tym młodszymi, i widzę, jak bardzo ufają ludziom. Należy rozumieć, że za dobrym obrazem-awatarem może kryć się dorosły ze złymi intencjami. Wyjaśnij dzieciom, że nie powinieneś pokazywać zdjęć w mediach społecznościowych, aby ustalić, gdzie mieszka dana osoba, status społeczny jej rodziny, czy np. Numer placówki edukacyjnej, żadnych stałych, dobrze rozpoznawalnych obiektów. Ponieważ może to być potencjalnie niebezpieczne, ponieważ wielu oszustów przenosi się z prawdziwego świata do sieci społecznościowych. Nie należy zawężać świata do wirtualnych przyjaciół!

Najważniejsze jest, aby sieci te traktować jako funkcjonalne narzędzie, a nie okazję do uniknięcia realnego świata.

Podsumowując, oczywiście nie należy myśleć, że Internet to absolutne zło i plaga XXI wieku, która nas wszystkich zarazi. Internet daje wspaniałe możliwości realizacji swoich fantazji i najcenniejszych marzeń, wyobrażenia sobie siebie jako kogokolwiek i przeżycia innego życia, którego tak bardzo brakuje w rzeczywistości, ale nie wolno nam zapominać o prawdziwym życiu i żyjących wokół nas ludzi. Internet nie rozwiąże naszych problemów, a nowi wirtualni znajomi nigdy nie zastąpią sprawdzonych prawdziwych. Życie jest jedno i nie musisz tworzyć świata iluzji, aby czuć się szczęśliwym. Musisz budować swoje szczęście tu i teraz i niech internet będzie w tym dobrym pomocnikiem.

A prawdziwej pomocy psychoterapeuty, a zwłaszcza psychiatry, potrzebują tylko ci użytkownicy, których całkowite zanurzenie się w Internecie jest zrujnowane zdrowiem i życiem codziennym. Jednak w tym przypadku przejaw uzależnienia od Internetu z reguły skrywa inne nałogi lub zaburzenia psychiczne, które mogą wymagać leczenia.

Paradoks Internetu: łączy ludzi, którzy są daleko, ale łączy się z tymi, którzy są w pobliżu.

Do zobaczenia na moim blogu.

Psycholog dziecięcy Iryna Zatineyko-Mykhalevych na https://buki.org.pl/